Fani Wiedźmina odetchnęli z ulgą

Wiemy już, że drugi sezon Wiedźmina będzie miał swoją premierę w grudniu tego roku i w roli głównej znowu zobaczymy brytyjskiego aktora – Henry’ego Cavilla. Ale jego udział w tym serialu w pewnym momencie wcale nie był taki pewny – otóż pojawiły się głosy, żeby usunąć go z obsady.

I to nawet nie Cavill nabroił…

Niedawno przypomniano sobie, że nowa dziewczyna aktora wystąpiła kiedyś w programie telewizyjnym w stroju charakterystycznym dla plemion Afryki Wschodniej. Była ona też pomalowana ochrą od szyi w dół. W czasach, kiedy kręcono te ujęcia, takie naśladowanie innych kultur nie wzbudzało kontrowersji, ale obecnie jest to uznawane za „cultural appropriation”. A „cultural appropriation” jest jedną z rzeczy, jakie domaga się karać cancel culture (w tym wypadku kara miała dotknąć też Cavilla, który najprawdopodobniej podziela poglądy swojej dziewczyny).

Appropriate – a gdzieś to już słyszałem/am!

Słowo „appropriate” z pewnością jest Wam znane; np. gdy wypełniacie ankiety, to natkniecie się tam na polecenie: Please tick the appropriate box / Proszę zaznacz właściwą opcję (dosłownie pudełko, pusty kwadrat). Natomiast gdy media podają informacje o przestępstwie, jakie dopiero co się zdarzyło, to często usłyszymy tam zapewnienie policji: appropriate action will be taken / podejmiemy odpowiednie kroki (dosłownie: odpowiednie działanie zostanie podjęte), by np. złapać złodzieja, czy ująć wandala. „Appropriate” jest również wyrazem używanym w kontekście odpowiedniego (do okazji) ubrania, czy zachowania; np. Royals have to look smart and appropriate, even when they’re attending informal events / Członkowie rodziny królewskiej powinni wyglądać elegancko i stosownie, nawet gdy biorą udział w nieformalnych wydarzeniach. Ale wiecie – Rojalsi to też ludzie i podobno: Prince Philip used to 'flirt’ with the Queen and make her giggle with 'inappropriate’ jokes at formal events / Książę Filip miał zwyczaj “flirtować” z Królową i sprawiać, że się śmiała z nieprzyzwoitych żartów w trakcie formalnych uroczystości (zazwyczaj „inappropriate” tłumaczymy na: nieodpowiedni, niewłaściwy, niestosowny, no ale bądźmy szczerzy, żeby rozśmieszyć Królową, to raczej trzeba użyć żartów większego kalibru).

Czym w końcu jest to „cultural appropriation”?

Appropriate” może też być czasownikiem i wówczas oznacza: wziąć, przejąć coś (np. czyjeś pomysły) dla swojego własnego użytku, szczególnie, gdy robi się to nielegalnie lub bez uzyskania pozwolenia; przywłaszczyć, kraść, zawłaszczyć. (Zwróćmy uwagę, że nasze „właściwy” i „przywłaszczyć” wydają się też być spokrewnione.) I to znaczenie dzieli rzeczownik „appropriation”, czyli: przywłaszczenie, zawłaszczenie. A „cultural appropriation” to przywłaszczenie tradycji, zwyczajów, ubioru itd. kultury, z jakiej się nie wywodzimy, do jakiej nie należymy. Na Zachodzie jest to odbierane jako kontrowersyjne, jeśli dokonuje tego osoba należąca do kultury silniejszej, dominującej. Uważa się, że jest to pewien rodzaj kolonializmu, eksploatacji słabszych. Takie naśladowanie zwyczajów mniejszości jest traktowane jako przejaw braku wrażliwości i karane przez cancel culture – usuwaniem delikwenta z życia publicznego. I to właśnie usiłowano zrobić z Cavillem.

 

Strefa Kujona:

appropriate [wymowa: əˈprəʊpriət], przymiotnik, znaczenie:
– odpowiedni, stosowny, właściwy (dla danej okoliczności, sytuacji, zadania)

inappropriate [wymowa: ˌɪnəˈprəʊpriət], przymiotnik, znaczenie:
– nieodpowiedni, niewłaściwy, niestosowny

appropriately [wymowa: əˈprəʊpriətli], przysłówek, znaczenie:
– właściwie, stosownie, odpowiednio

appropriateness [wymowa: əˈprəʊpriətnəs], rzeczownik, znaczenie:
– stosowność

A teraz mamy zmianę znaczenia
appropriate [wymowa: əˈprəʊprieɪt], czasownik, znaczenie:
– (język oficjalny) wziąć, przejąć coś (np. czyjeś pomysły) dla swojego własnego użytku, szczególnie, gdy robi się to nielegalnie lub bez uzyskania pozwolenia
– (język oficjalny) przeznaczyć (np. pieniądze) na konkretny cel
– (zwykle pejoratywnie) zapożyczyć coś z jakiejś kultury/tradycji i używać tego, jako część własnego dziedzictwa (zwłaszcza w sytuacji, gdy zapożyczamy od kultur, które były podbijane w okresie kolonialnym)

appropriation [wymowa: əˌprəʊpriˈeɪʃn], rzeczownik, znaczenie:
– (język oficjalny) przywłaszczenie, zawłaszczenie
– (język oficjalny) przyznanie, przeznaczenie pieniędzy (funduszy) na określony cel
– (język oficjalny) suma (kwota) pieniędzy przeznaczona na określony cel (szczególnie przez rząd lub firmę)
– (zwykle pejoratywnie) działanie polegające na wzięciu np. idei, zwyczajów, stylu (ubierania się, czesania się) z grupy lub kultury, do której się nie należy i użycie tego do swoich celów (np. w ramach mody)

cultural appropriation [wymowa: ˌkʌl.tʃər.əl əˌprəʊ.priˈeɪ.ʃən], rzeczownik, znaczenie:
– (pejoratywnie) zapożyczenie, użycie czegoś z kultury, do jakiej się nie należy (jakiej się nie reprezentuje), szczególnie jeśli tej kultury się nie rozumie, nie szanuje, nie ceni

 

Materiały źródłowe (słówka):

 

Zdjęcie pochodzi ze strony Netflixa.

Co łączy sierżanta Crabtree i Jęczącą Martę?

Na początku emigracji są takie momenty, kiedy człowiek czuje się niezmiernie wyobcowany. W końcu polska historia bardzo różni się od historii krajów zachodnich; a moje pokolenie wychowało się w całkowicie innych warunkach, niż pokolenie moich brytyjskich rówieśników. Ale bywały i momenty, kiedy czułam, że my wszyscy jesteśmy jednak do siebie bardzo podobni, niemalże jak mieszkańcy jednej, globalnej wioski. To uczucie nie wiązało się jednak z tym, że każdy z nas korzystał z internetu, tylko z tego, że w Polsce były popularne te same filmy i seriale, co w Wielkiej Brytanii.

I tak któregoś razu pracując z Alanem zaczęliśmy rozmawiać o brytyjskim serialu “’Allo 'Allo!”. Był on bardzo popularny w Polsce w latach 90-tych. W mojej rodzinie szczególnie lubił go dziadek, który przecież sam wojnę pamiętał. I tak zrodził się nasz nowy rytuał – codziennie witałam Alana zwrotem “gut myrning” (zamiast good morning), na co on odpowiadał wymownym spojrzeniem w sufit (dosłownie, jak René Artois, który tak właśnie reaguje na kulawy francuski oficera Crabtree).

Przez lata żyłam w przekonaniu, że oficer Crabtree właśnie tak wymawia dzień dobry. Do czasu, aż zaczęłam oglądać serial “’Allo 'Allo!” po angielsku. Otóż on tam mówi: good i coś, co przypomina moaning / jęczenie. Także jego poranne powitanie to: dobre jęczenie / good moaning.

W tym serialu wszyscy mówią po angielsku, tylko że Francuzi z francuskim akcentem, a Niemcy – z niemieckim. Angielscy lotnicy, Crabtree i Michelle z ruchu oporu (kiedy nie mówą po francusku) są jedynymi osobami, które mówią poprawnie i z angielskim akcentem. Oczywiście, kiedy Niemcy mówią po angielsku z niemieckim akcentem, to Francuzi już ich nie rozumieją (chociaż sami mówią też po angielsku, tyle, że z francuskim akcentem). Serial oglądany w oryginale jest dużo śmieszniejszy i często sprośny (głównie z powodu mylenia słów przez oficera Crabtree).

Ale wróćmy do jęczenia. “To moan” to właśnie jest jęczeć, a w mowie potocznej też narzekać (podobnie, jak i w naszym języku). Ci z Was, którzy czytali, bądź oglądali drugą część Harry’ego Pottera, z pewnością kojarzą ducha dziewczyny, który straszy w damskiej łazience w zamku Hogwart – Moaning Myrthe / Jęczącą Martę. “Moan” może być także rzeczownikiem i wtedy oznacza: jęczenie albo narzekanie (zazwyczaj na coś, co nie jest ani istotne, ani ważne). Istnieje jeszcze rzeczownik “moaner”, który oznacza marudę, osobę, która jęczy i narzeka na wszystko (właśnie tak, jak ta Marta).

DODATEK
Prawie w każdym odcinku “’Allo 'Allo!” ktoś wspominał o obrazie Upadłej Madonny z wielkim cycem. Jeśli chcesz się dowiedzieć, jak jego nazwa brzmi po angielsku i ile jest wart, zajrzyj tutaj.
 

Strefa Kujona:

moan [wymowa: məʊn], czasownik, znaczenie:
– wydawać długi, niski dźwięk z powodu bólu, cierpienia, bądź innej silnej emocji; jęczeć
– (mowa potoczna, pejoratywne znaczenie) narzekać (żałosnym głosem), zazwyczaj na coś, co nie jest ani istotne, ani ważne

moan, rzeczownik, znaczenie:
– długi, niski dźwięk wydawany z powodu bólu, bądź cierpienia (albo innych silnych emocji); jęk
– (mowa potoczna, pejoratywne znaczenie) narzekanie (z powodu jakiegoś nieistotnego dla innych powodu)

moaner [wymowa: ˈməʊ.nər], rzeczownik, znaczenie:
– (mowa potoczna, pejoratywne znaczenie) osoba, która dużo narzeka, zazwyczaj z powodu błahych rzeczy; maruda

 

Materiały źródłowe (słówka):